غذا – راهنمای اولیه آداب و رسوم غذاهای ترکی

اولین توصیه ای که هر مسافر باهوش به شما خواهد کرد رعایت، آگاهی
و احترام به سنت کشورهایی است که از آنها بازدید می کنید. وقتی
صحبت از آداب و رسوم ترکیه و سنت های اجتماعی می شود،
این توصیه خوب به شما کمک می کند تا با جمعیت یک رنگ شوید.
همانطور که گفته می شود، بهترین تجربیات از رفتار کردن مانند بومی
هاست. ترکها به غذا اهمیت زیادی می دهند. 

بنابراین برای بازدید کنندگان برای اولین بار به ترکیه، آداب و
رسوم و سنت هایی که باید درباره آنها بدانید چیست؟ خوب، موارد
زیادی برای دانستن وجود دارد اما نوشتن در مورد آنها یک کتاب کامل
را خواهد گرفت. بنابراین برای این مقاله، ما در حال تمرکز بر
موضوعی هستیم که غالباً در قلب خاطرات سفر همه قرار دارد. همچنین
نقطه کانونی برای زندگی روزمره برای ترک ها است و آن، غذای خوشمزه ترکی است. 

ترکها به مواد غذایی اهمیت زیادی می دهند و بندرت آن را هدر می
دهند. همچنین چیزی بهتر از نشستن و لذت بردن از یک وعده غذایی
خوشمزه با دوستان و خانواده وجود ندارد، بنابراین ممکن است شما را
دعوت کنند که با آنها غذا بخورید، حتی اگر تازه ملاقات کرده
باشید. چه ناهار خوری با ترک ها و چه در رستوران سنتی، در اینجا
مواردی درباره غذا برای دانستن در ترکیه جمع آوری شده است.

آداب و رسوم غذاهای ترکی 

نوش جان از غذای خود لذت ببرید: “عافیت اولسون”
 به نوش جان ترجمه می شود و ترک ها آن را با محبت واقعی می
گویند زیرا واقعاً می خواهند شما از غذای خود لذت ببرید. این گفته
قدیمی هنوز مورد استفاده گسترده قرار می گیرد و پیشخدمت ها در
رستوران های سنتی ترکیه هنگام سرو وعده غذایی به میز می گویند.
پاسخ ساده گفتن تشکر (سائول) است.

نان، نان، نان: ترکها با همه چیز نان می
خورند! تخمین حد مصرف آنها غیرممکن است. ما ترک هایی را می شناسیم
که یک وعده غذایی را ترک کرده  و سرد شده در حالی که برای
گرفتن نان به مغازه می روند. اگر همسایگان ترک خود را برای شام
دعوت می کنید، حتماً یک یا دو عدد نان بخرید، تا نان کم نیاورید.

دست شما درد نکند: اگر فرد ترکی شما را برای صرف
وعده غذایی به خانه خود دعوت می کند (این اتفاق اغلب می افتد)، در
پایان آن، “الانیز سائلیک” به آشپز بگویید. این به معنای برکت به
دستان شما یا دست شما درد نکند است، اما ترجمه نانوشته آن بدان
معناست که شما کاملاً از وعده غذایی لذت بردید و از تلاش آشپز
قدردانی کردید. همچنین، اگر می خواهید هدیه بگیرید، الکل به طور
کلی در خانه نوشیده نمیشود، بنابراین در عوض، یک جعبه باقلوا
بدهید. این دسر ملی و غذای شیرین ترکیه است که از شیرینی، شربت
زیاد و پسته تهیه شده است. 

در استفاده از خلال دندان مودب
باشید: تقریباً در هر رستوران و خانه جعبه ای کوچک
از خلال دندان وجود دارد که پس از خوردن غذاهای گوشتی ایده آل
است. با این حال، در ترکیه، نشان دادن آنچه از دندان خود بیرون می
آورید به همه بی ادبی تلقی میشود. در عوض، ترکها هنگام استفاده از
خلال دندان با دست دیگر، دهان خود را می پوشانند و بعد خلال دندان
را در بشقاب یا دستمال خود دور می اندازند. کلمه خلال دندان
“کوردان” است.

نشستن به سبک قدیمی: در شهرها، رستوران ها
و خانه های مدرن، ترک ها برای غذا خوردن پشت میز می نشینند و هر
فرد بشقاب خود را دارد. با این حال، اگر به مناطق روستایی سفر می
کنید یا به رستورانی با تم سنتی می روید، روش قدیمی غذا خوردن را
مشاهده خواهید کرد. مردم دور یک سینی بزرگ نقره ای به همان نام،
که روی یک چهارپایه کوچک قرار می گیرد، می نشینند. تمام ظروف غذا
روی سینی قرار می گیرد و همه از آن غذا می خورند، نه اینکه قسمت
های مخصوص به خود را در بشقاب های خود داشته باشند. افسانه های
شهری می گویند در گذشته، این روش مردم را ترغیب به خوردن سریع می
کرده و دیرتر گرسنه می شدند.

آداب و رسوم همسایگی: در بسیاری از مواقع،
مشتریان مهاجران ما همسایگان ترک خود را در حالی که با یک بشقاب
غذا در خانه را می کوبند، میبینند. سنت می گوید بعد از اینکه وعده
غذایی / میان وعده های داده شده را تمام کردید، باید بشقاب را با
چیزی در داخل آن برگردانید. می تواند هرچیزی که می خواهید باشد،
این فرصتی است که پخت کیک و بیسکوییت های ترکی را یاد
بگیرید. 

طالبی، پنیر و راکی: هر کس ترجیحات غذایی
عجیب و غریب خود را دارد که ممکن است برای دیگران عجیب به نظر
برسد، اما در مجموع، ترک ها در سراسر کشور عرف خوردن خربزه را با
پنیر سفید را دارند. خارجی ها غالباً با شنیدن این موضوع ابرو در
هم میکشند، اما طعم آن به طرز شگفت آوری خوشایند است زیرا طعم ها
با یکدیگر تلفیق میشوند. اگر می خواهید مانند یک ترک واقعی باشید،
یک لیوان راکی (نوشیدنی الکلی ملی ترکیه) با طعم رازیانه خود تنوع
موجود در طعم ها را تکمیل می کند.

ماست: بسیاری از خارجی ها شگفت زده می شوند که
ترک ها با غذای اصلی خود ماست می خورند، اما پیشنهاد ما این است
که قبل از رد کردن، آن را امتحان کنید. دو غذای معمول که مواد آن
بر روی ماست اصرار دارند عبارتند از: مانتی (نسخه ترکی راویولی) و
ایسکندر کباب. طعم ماست به خوبی با سایر مواد مخلوط می شود تا
غذای بسیار خوشمزه ای به شما ارائه دهد. به همین ترتیب، عشق آنها
به ماست با اضافه کردن آب و نمک، آن را به نوشیدنی آیران یا همان
دوغ تبدیل میکند. با کمال تعجب در تابستان، معده درد و خماری بعد
از مستی را نیز درمان می کند.

سوپ ها: گاهی اوقات ترک ها برای صبحانه سوپ می
خورند، اما هیچ چیز عجیب و غریبی در این مورد وجود ندارد زیرا این
سنت از روزهای عثمانی ناشی می شود قبل از اینکه صبحانه سنتی ترکیه
در سراسر کشور فرا گیر شود. ترک ها همچنین معتقدند که سوپ در
جلوگیری از خماری بسیار عالی هستند و اغلب در هنگام بسته شدن کلوپ
های شبانه و کافه ها در آشپزخانه های سرو سوپ جمع می شوند. در
ترکیه، سوپ ها اکثراً تازه پخته می شوند و جایگزین های سوپ های
آماده را استفاده نمیکنند. اگر بودجه کمی دارید، به سمت لوکانت
های سنتی ترکیه بروید زیرا وعده های غذایی سوپ آنها هنگام تهیه
سالاد و نان ارزان تر هستند و ارزش پول شما را دارد.

تخمه: اینها دانه های گل آفتابگردان هستند و به نظر می رسد که هر
ترک با توانایی باز کردن استادانه آنها با دندان های خود، خوردن
مغز خوشمزه در داخل و دور انداختن پوسته متولد می شود، که همه این
کارها در چند ثانیه انجام می شود. در طول تابستان، مردم محلی عاشق
قدم زدن های عصرانه خود با دوستان و خانواده هستند و غالباً در
حالی که جهان را تماشا می کنند، کیسه ای از cekirdeks را برای
خوردن در اختیار دارند. سعی کنید دانه های آفتابگردان را به روش
ترکی بخورید، اما ممکن است مدتی طول بکشد تا مهارت را کسب
کنید. 

مزه: این معادل پیش غذای ترک ها است، اما آنها
تنوع و زمان زیاد برای آماده سازی نیاز دارند. مواد اصلی سبزیجات
و روغن زیتون است، اما به ویژه در سواحل اژه و مدیترانه، این امر
به غذاهای دریایی مانند کالاماری و سالاد اختاپوس نیز گسترش می
یابد. گیاهخواران به خصوص دوست دارند که وارد فرهنگ مزه و پیش غذا
شوند زیرا انتخاب زیادی را ارائه می دهد که سایر مواد غذایی دیگر
ارائه نمی دهند. مزه های ترکی به طور کلی در وسط میز سرو می
شود تا همه قبل از رسیدن وعده اصلی غذا، میان وعده بخورند. 

غذاهای منطقه ای: در آخر، لازم به ذکر است که هر
منطقه در ترکیهدستور غذایی مخصوصی دارد که بر رژیم های غذایی آنها
تأثیر گذاشته است. به عنوان مثال، شهر شرقی کارس پنیر خوشمزه
تولید میکند، در حالی که همسایگان آنها در آرتوین به تولید عسل
مشهور هستند. در جنوب، منطقه بزرگ وان از شهرت خوبی برخوردار است
که بهترین صبحانه را در کل ترکیه سرو می کند. زیتون ها وقتی در
منطقه اژه رشد می کنند، خوشمزه ترین هستند. کایسری پاستیرما عالی
که گوشت خشک است به فروش می رساند، در حالی که استانبول به دلیل
غذاهای خیابانی مشهور است. هر کجا که در کشور بروید، به دنبال
غذای تخصصی بومی باشید و این بهترین معرفی برای آداب و رسوم و سنت های غذایی ترکی خواهد بود.