پارک های سبز زیبای استانبول
به عنوان بزرگترین شهر ترکیه و مرکز اصلی تجاری، مالی و
ساختمان‌های تاریخی، به راحتی می‌توان حدس زد که استانبول
برای ارائه مناطق سبز به بازدید کنندگان و ساکنان محلی تلاش
می‌کند، اما برعکس این موضوع صادق است. در ۱۵ سال گذشته روند
جدیدی در سراسر جهان برای حفظ پارک‌ها، میدان‌ها و باغ‌ها در
شهرهایی که معمولاً جنگل‌های بتنی نامیده می‌شوند، دیده شده است.
استانبول نیز برای ایجاد فضاهای زندگی پایدار به دور از
آسمان‌خراش‌های بلند و ترافیک های سنگین به چالش کشیده شده
است.
در کنار سایر اقدامات زیست محیطی، سال گذشته، درخواستی برای
پیوستن به رقابت شهر سبز اروپا ۲۰۱۷ مطرح شد. این تا حدودی به
دلیل تعدادی از مناطق سرسبز در داخل شهر است که مقصدهای عالی برای
پیک نیک آخر هفته، قدم زدن های عاشقانه و جنبه متفاوتی از کلان
شهر شلوغ است. پس بیایید به پارک‌های سبز و مناطقی که بیشترین
تحسین را برانگیخته‌اند نگاهی بیاندازیم.
پارک گولحانه
احتمالاً مشهورترین پارک از بین همه آنها، گلحانه است که در
نزدیکی تمام جاذبه های گردشگری در منطقه قدیمی سلطان احمد
استانبول قرار دارد. در حالی که در تمام طول سال باز است، به ویژه
در جشنواره لاله های استانبول که هر ساله در ماه آپریل برگزار می
شود، تحسین زیادی را به دست می آورد.
تاریخچه آن به عنوان بخشی از محوطه کاخ بود و قبلاً فقط به ساکنان
سلطنتی محدود می شد اما در سال ۱۹۱۲ به عموم اجازه دسترسی داده شد
و در سراسر کشور مشهور شد. در ابتدا شامل آلاچیق ها، کافه ها و یک
باغ وحش بزرگ بود، همه اینها برای باز کردن فضاهای سبز و از بین
بردن ساختمان های بتنی برداشته شدند. به ویژه علاقمندان به تماشای
پرندگان از بازدید از اینجا لذت خواهند برد زیرا این پارک طیف
وسیعی از گونه ها از جمله حواصیل و جکدا را به خود جذب می کند.
پارک ییلدیز
این پارک که در منطقه بشیکتاش استانبول واقع شده است،
یکی از بزرگترین پارک های شهر است که قدمت درختان آن به ۴۰۰ سال
می رسد. به‌عنوان باغ‌های امپراتوری سابق سلاطین عثمانی، در زمان
بازپس‌گیری سلیمان باشکوه در قرن شانزدهم، این باغ دارای جدول
زمانی درخشان به عنوان شکارگاه‌های جنگلی بود. پارک ییلدیز علاوه
بر مناظر پانوراما از تنگه بسفر، دارای گیاهان متنوعی از سراسر
جهان است. دو دریاچه دست ساز و غرفه های تاریخی نیز آن را به
مقصدی جذاب برای آخر هفته برای مردم محلی استانبول برای پیک نیک
خانوادگی تبدیل کرده است.
پارک امیرگان
این پارک شهری تاریخی در منطقه سارییر استانبول نیز
زمانی که جشنواره لاله‌ها شکوفا می‌شود، مکان مورد علاقه‌ای است.
این پارک به عنوان یکی از بزرگترین پارک های استانبول، بارها از
دوره بیزانس تا سال ۱۹۴۰ تغییر مالکیت داد که به شهر استانبول
واگذار شد. این پارک با مساحت ۱۱۷هکتار، شامل سه غرفه تاریخی و دو
حوضچه است که از گونه‌های مختلف حیات برکه‌ای برخوردار است. با
آلاچیق هایی که اکنون به عنوان کافه استفاده می شود و انبوهی از
میزهای پیک نیک در سراسر پارک دیده می شود، به همین ترتیب در
تعطیلات آخر هفته بین ساکنان محلی محبوب شده است.
جنگل بلگراد
از نظر فنی، بلگراد در ۱۵ کیلومتری شمال غربی استانبول یک جنگل
است و نه یک پارک، اما به عنوان یکی از بزرگترین و زیباترین
فضاهای سبز استانبول شایسته ذکر است. بیش از ۵،۰۰۰ هکتار فرار از
جمعیت را آسان می کند و یک مسیر ۶ کیلومتری در اطراف یک دریاچه
برای پیاده‌روی و دویدن مناسب است. نام آن از صرب‌های شهر بلگراد
که توسط نیروهای عثمانی مورد تهاجم قرار گرفت، گرفته شده است،
تعداد گونه‌های گیاهی، جانوری و پرندگان موجود در آن بسیار
حیرت‌انگیز است و وضعیت حفاظت شده را به دست آورده است.
پارک های شاخص و مناطق سبز دیگر استانبول
بیشه فتحی پاشا با مساحت ۱۶ هکتار در منطقه لوکس اوسکودار در بخش
آسیایی استانبول، زمانی با سال‌ها بی‌توجهی مواجه بود، اما
تلاش‌ها باعث شد تا شکوه سابق خود را به آن بازگردانند و مردم
محلی شروع به بازگشت به آنجا در آخر هفته‌ها برای استراحت و آرامش
می‌کنند. از طرف دیگر، Naile Sultan Grove که به نام شاهزاده خانم
عثمانی قرن نوزدهم نامگذاری شده است، شامل یک غرفه تاریخی باشکوه
است و علیرغم اینکه یکی از پارک های کوچکتر است، مجموعه ای زیبا
از درختان و گل ها دارد. اولوس پارکی است که برای دیدن مناظر
فوق‌العاده بسفر می‌توان از آن دیدن کرد، در حالی که بیشه ۲۵
هکتاری میهرابات در منطقه کانلیجا دارای رستوران کوچکی برای
افرادی است که نمی‌خواهند مسیر پیک نیک را طی کنند.
نکته های مسافرتی: جزایر پرینس
اگر می‌خواهید در استانبول از مناظر شهری دور شوید، کشتی‌ها هر
روز صبح از کاباتاش به سمت جزایر پرینس حرکت می‌کنند. این نه جزیره
تاریخی بدنام به عنوان مقصد تبعید برای خانواده سلطنتی رسوا شده
عثمانی دارند، اما این روزها پناهگاهی از آرامش و سکوت هستند که
گردشگران و افراد محلی را در آخر هفته ها مجذوب خود می کند.
بویوک آدا از همه آنها مشهورتر است. تردد وسایل نقلیه در این
جزیره ممنوع است، بنابراین یک اسب سواری و درشکه ۲۵ دقیقه ای
نوستالژیک اغلب اولین کاری است که باید انجام دهید. همچنین مراقب
عمارت‌های قدیمی عثمانی باشید که سبک‌های معماری معمول آن روزها
را به نمایش می‌گذارند که در خیابان‌های حومه‌ای منتهی به اسکله
قرار دارند، جایی که رستوران‌های ماهی در آن تجارت خروشانی انجام
می‌دهند.
با وجود محبوبیت جزایر پرینس در بین مردم محلی و گردشگران، محیطی
سنتی و آرام را حفظ کرده است و وقتی نوبت به مکان‌های غیرعادی
استانبول می‌شود، یکی از دیدنی‌ترین مقاصد برای
بازدید میباشند.
دیدگاهتان را بنویسید