حمل دارو در پروازهای خارجی چه محدودیتی دارد؟
این روزها همه ایرانی ها حتی برای یکبار هم که شده با موضوع نبود
داروی ضروری، قیمت های بسیار بالا، اجبار برای استفاده از گزینه
های جایگزین ناکارآمد و موارد این چنینی روبرو شده اند و می دانند
که دسترسی به انواع داروهای معتبر و معروف خارجی که تاثیر سریع و
بی نظیری دارد، چه موهبت بزرگی در ایران محسوب می شود.
از این رو اگر قرار است که به منظور هدف تجاری، توریستی و بازدید
از خانواده به خارج از کشور سفر کنید و یا اینکه به دلیل بسته
بودن برخی از سفارت ها در ایران، ملزم به رزرو وقت سفارت
آمریکا و حضور در کنسولگری آمریکا در کشورهای همسایه مثل
ارمنستان، گرجستان و یا ترکیه هستید، بهتر است با یک تیر دو نشان
زده و با اطلاع از جزئیات حمل دارو در پروازهای خارجی و محدودیت
های آن، از بردن داروهای ممنوع در حین سفر به خارج خودداری کرده و
یا به قولی زرنگی کرده و قبل از ورود به ایران داروهایی را با خود
بیاورید که منع قانونی نداشته و بسیار در داخل کشور به کار شما و
یا اقوام خواهد آمد.
از این رو قصد داریم تا این بار به جای پرداختن به موضوعاتی نظیر
اخذ ویزا و یا بهترین
کشور برای مهاجرت ایرانیان ۲۰۲۲ به سراغ موردی مهم یعنی
حمل دارو در سفرهای هوایی خارجی برویم که کمتر به آن پرداخته شده
و ممکن است اطلاع از محدودیت های آن برای پرواز بعدی شما بسیار
کارآمد و مفید واقع شود.
داروهای مجاز همراه مسافر
معمولاً حمل دارو در پروازهای خارجی به سادگی همراه داشتن لوازم
آرایشی نبوده و شامل محدودیت های مختلفی می شود. اگر دارای موارد
تسکین درد، ضدحساسیت و یا داروهای دارای نسخه برای بیماری و
مشکلات جدی تر هستید و نیاز دارید تا آنها را همراه با پرواز به
کشور دیگری ببرید، باید توجه زیادی به قوانین امنیت مرزی و چک
پلیس های فرودگاهی داشته باشید.
بر همین اساس، شما باید از قبل با قوانین عبور از پست های بازرسی
امنیتی فرودگاه و سوار شدن بدون مشکل به هواپیما آشنا باشید. در
واقع باید پیش از اقدام به حضور در فرودگاه و گیت پرواز، تمامی
قوانین و سیاست های ایرلاین و فرودگاه را در رابطه با حمل دارو در
پروازهای برون مرزی مطالعه کنید تا از این موضوع مطمئن شوید که
داروهای شما منعی برای ورود به هواپیما و بردن به کشوری دیگر
ندارند.
سازمان TSA این طور پیشنهاد می کند که بر روی داروهای خود برچسب
واضح و مشخصی بزنید. البته باید به این موضوع توجه داشته باشید که
بنابر قوانین سختگیرانه برخی از فرودگاه ها و پلیس های مرزی، اسم
شما باید بر روی ظرف حاوی دارو باشد. این سخت گیری در مورد
ویتامین ها و مکمل های غذایی چندان صدق نکرده و در صورتی که محصول
پلمپ باشد و دارای استانداردهای غذایی مورد نیاز و تائید
کشور مقصد باشد، همراه داشتن آنها منعی نخواهد داشت.
از آنجایی که هر کشور، فرودگاه و پلیس مرزی، دارای قوانین و
محدودیت های خاص حمل دارو در پروازهای خارجی است، نمی توان جزئیات
دقیقی در مورد داروهای مجاز همراه مسافر ارائه کرد، ولی بد نیست
تا نگاهی به نکات ارائه شده توسط سازمان امنیت حمل و نقل هوایی
TSA در رابطه با حمل قرص و دارو در پروازهای برون مرزی و محدودیت
های احتمالی آن بیاندازیم:
- طبق آمار ارائه شده این سازمان رسمی و بین المللی، الزامی به
ارائه دارو و یا اطلاع دادن به افسر پرواز در مورد دارویی که
همراه تان است وجود ندارد، مگر اینکه داروی مورد نظر در حالت مایع
باشد - بنابر قوانین ارائه شده در سازمان TSA، همراه داشتن دارو با
ماهیت مایع در کیسه های دستی و با حجم ۱۰۰ میلی لیتر منعی برای
پروازهای خارجی ندارد. قرار دادن مایعات مورد نیاز پزشکی و دارویی
در یک کیسه زیپ دار ضروری نیست. البته شما باید پیش از شروع چکاپ
وسایل سفر و بررسی امنیتی پیش از ورود به گیت و هواپیما، همراه
داشتن داروی مایع را به افسر پرواز اطلاع دهید. این بدین خاطر است
که داروهای مایع نیاز به بررسی بیشتری داشته و حتی ممکن است نیاز
به باز کردن بسته بندی دارو وجود داشته باشد. - طبق آمار ارائه شده، حمل دارو در پروازهای خارجی به صورت قرص
یا جامد در مقادیر نامحدود (تا زمانی که مورد غربالگری و بررسی
امنیتی قرار گیرد) مجاز است. - شما امکان سفر با داروهای تجویزی دکتر به دو صورت محموله دستی
و چمدان هایی که در انتظار بررسی و ارسال به بخش باربری هواپیما
را دارند را خواهید داشت. اگر داروهای مورد نظر در هنگام پرواز
مورد نیاز شما هستند، بهتر است برای دسترسی سریع، آنها را همراه
خود داشته باشید. - سازمان TSA مسافران را ملزم به همراه داشتن قرص در بطری های
مخصوص تجویز شده توسط دکتر نمی کند، اما ممکن است بنابر قوانین
کشوری، ایالتی، برچسب‌گذاری داروهای نسخه‌ای برای فرد الزامی
باشد. - عموماً داروها با اشعه ایکس غربالگری و چک می شوند. اما مسافر
این امکان را دارد تا از چک ایکس ری داروها جلوگیری کرده و به جای
آن درخواست چک و معاینه داروها را توسط پلیس فرودگاه بدهد. البته
باید قبل از ارسال وسایل و داروها به تونل ایکس ری درخواست
inspection از سوی مسافر ارائه شود. - امنیت فرودگاه همچنین با قرص و اسپری نیتروگلیسیرین (برای
درمان دوره های آنژین در افرادی که بیماری عروق کرونر دارند)
مشکلی نداشته و آنها را مجاز می داند. چنین داروهایی هرگز منع
نشده اند.
توصیه می شود اگر می خواهید در هنگام حمل قرص در پروازهای خود با
محدودیت و منع ورود روبرو نشوید، از دکتر خود درخواست کنید که یک
برگه رسمی در مورد وضعیت بیماری و سلامت شما و نیازهای دارویی تان
نوشته و به شما ارائه دهد. شما باید این نامه و یا نسخه پزشکی را
همراه خود داشته باشید تا در صورت نیاز به پاسخگویی در بخش چک
امنیتی و بررسی وسایل همراه در فرودگاه، آن را ارائه دهید.
همچنین عوامل محیطی را نیز بهتر است در مورد حمل دارو در پروازهای
برون مرزی در نظر بگیرید. همان طور که ممکن است اشعه ایکس برای
داروهای شما مشکل ساز شود، باید به این موضوع نیز توجه کنید که
ممکن است ارتفاع و رطوبت بر وضعیت سلامتی یا داروهای شما
تأثیرگذار باشد، از این رو ممکن است نسخه شما نیاز به اصلاح توسط
پزشک داشته باشد.
اگر دارای شرایط پزشکی هستید که ممکن است در طول پرواز تشدید
یابد، حتماً از یک دستبند هشدار پزشکی استفاده کنید که شرایط،
داروها، درمان و اطلاعات تماس پزشک شما را بیان می کند.در این
صورت مهمانداران درک بهتری از رویدادهای احتمالی داشته و در زمان
های اضطراری که ممکن است قادر به توضیح نباشید، به کمک شما خواهند
آمد.
باید به این نکته مهم توجه داشته باشید که محدودیت های حمل دارو
در پروازهای خارجی در هر فرودگاه و کشوری متفاوت بوده و برخی از
کشورها، رویکرد بسیار سختگیرانه ای حتی برای معمولی ترین داروها
دارند که از میان آنها می توان به کشورهایی نظیر ژاپن، امارات و
سنگاپور اشاره کرد.
برای مثال، حمل دارو در پروازهای منتهی به ژاپن تا حدی دارای
محدودیت است که حتی آوردن داروهای رایج آلرژی و سینوسی استنشاقی
مثل Sudafed و یا
Vicks هم غیرقانونی است، این در حالی است
که برخی از داروهای رایج تجویزی دکتر مثل
ادرال Adderall هم
در مرز فرودگاهی کشور ژاپن غیرمجاز است.
از جانبی دیگر، کشور سنگاپور اجازه ورود و یا خروج داروهای جویدنی
مثل آدامس نیکوتین را به مسافران نمی دهد. موارد این چنینی نیاز
به مجوزهای آماده شده از قبل دارد.
اگر قصد حمل دارو در پروازهای منتهی به امارات و یا خروج دارو از
این کشور را دارید، باید بدانید که این کشور جزو سختگیرترین
کشورها در رابطه با حمل دارو در هنگام پرواز بوده و لیست بلند
بالایی از موارد منع شده و غیر مجاز دارد. حتی ممکن است بابت
آوردن داروهای غیرمجاز دستگیر شده و مورد مجازات قرار گیرید.
محدودیت های این کشور که در ادامه به توضیح مفصل تر آن می پردازیم
شامل داروهای بدون نسخه و متداول حاوی کدئین و نیکوتین نیز می
شود. بهترین توصیه برای حمل انواع دارو در پروازهای خارجی و روبرو
نشدن با محدودیت های ریز و درشت هر کشور این است که پیش از اقدام
برای این کار با دکتر متخصص خود مشورت کرده و نسخه داروهای
احتمالی را از وی دریافت کنید و در عین حال تمامی اطلاعات به روز
محدودیت های دارویی کشور مقصد را از سفارت و کنسولگری آن دریافت
نمایید.
در این بین، برخی از کشورهای سختگیر نظیر سنگاپور نیاز به هماهنگی
و تائید قبلی pre-approval پیش از آوردن برخی از داروها و تجهیزات
پزشکی به محیط فرودگاه و پرواز هوایی دارند.
داروهای ممنوعه در سفر به اروپا
وقتی صحبت از پروازهای خارجی به قاره اروپا می شود می توان در
مورد کشورهای بسیار زیادی صحبت کرده که برخی از آنها جزو اتحادیه
اروپا بوده، برخی عضو منطقه اقتصادی و برخی دیگر
جزو کشورهای
حوزه شنگن هستند.
از این رو نمی توان به طور همزمان در مورد حمل دارو در پروازهای
خارجی به تمامی این کشورها صحبت کرد و وسعت جزئیات، قوانین و
محدودیت های هر یک بسیار زیاد است. بر همین اساس، ما به طور
تصادفی به سراغ شرایط و قوانین کشور آلمان به عنوان یکی از محبوب
ترین کشورهای اروپایی حوزه شنگن می رویم و در ادامه به بررسی
محدودیت های حمل دارو در پروازهای برون مرزی به این کشور می
پردازیم.
طبق آمار وبسایت رسمی zoll، مقررات جابجایی فرآورده های دارویی را
می توان در قانون محصولات دارویی آلمان (Arzneimittelgesetz –
AMG) پیدا کرد. به طور معمول مسافران می توانند به هنگام ورود و
یا خروج از آلمان، محصولات دارویی با مقادیر معمولی که نیاز فردی
شان است را همراه داشته باشند.
نیاز معمولی به معنی دوز مصرفی برای حداکثر 3 ماه
مسافر است. این موضوع به هیچ وجه بستگی به این که
آیا این محصولات دارویی قبلاً از آلمان خارج و دوباره به آن
بازگردانده شده اند و یا از خارج از کشور خریداری شده اند ندارد.
در این رابطه باید توجه داشته باشید که محصولاتی که آزادانه در
کشور شما خرید و فروش می‌شوند، مانند مکمل‌های غذایی، ویتامینی یا
داروهای طبیعی کاملاً گیاهی، ممکن است در آلمان به‌عنوان
فرآورده‌های دارویی تلقی شوند و در محدوده محصولات دارویی قرار
گیرند؛ به ویژه در جایی که آنها به عنوان عواملی برای درمان
بیماری ها معرفی می شوند.
در حال حاضر داروهای ممنوعه برای ورود به کشور آلمان (حتی اگر
برای نیاز شخصی مسافر باشند) شامل موارد زیر می شود:
- داروهای تقلبی و تقلیدی از یک محصول دارویی که قبلاً مجاز شده
است اما منشأ آن از سازنده اصلی نیست - داروهای مضری که اغلب برای دوپینگ مصرف می شوند و در ضمیمه
بخش ۶a قانون فرآورده‌های دارویی فهرست شده‌اند (مثل: تستوسترون،
ناندرولون، کلن‌بوترول)؛ در صورتی که این داروهای دوپینگ ورزشی در
مقادیر کمی نباشند، دارای منع ورود و یا خروج هستند، شما باید
برای اطلاع از مقدار مجاز به وب سایت و قوانین دارویی کشور آلمان
و جزئیات مقررات دارویی این کشور مراجعه کنید. - برخی از فرآورده های حاوی مواد گیاهی یا حیوانی نیز ممکن است
مشمول مقررات حفاظت از گونه ها بوده و غیرمجاز باشد.
مقررات ویژه ای در مورد فرآورده های دارویی حاوی مورفین که مشمول
قانون مواد مخدر است وجود دارد که باید رعایت شود. بنابراین، این
نوع از داروها باید به طور خاص توسط پزشک معالج تجویز شوند.
طبق آمار ارائه شده در وب سایت saiprograms، داروهای ممنوعه برای
ورود به کشورهای اروپایی شامل موارد زیر نیز می شوند:
- داروهای ADHD/ADD (ادرال، کنسرتا، ریتالین) که در اغلب
کشورهای اروپایی غیرقانونی هستند. - داروهای تسکین دهنده درد مثل (ویکودین، اوکسی کانتین، دمرول)
- داروهای اعصاب (زاناکس، والیوم، آتیوان)
مسافران ممکن است در طول سفر خود به آلمان مقادیری از مواد مخدر
را که توسط پزشکانشان برای استفاده خودشان تجویز شده است، همراه
داشته باشند. با این حال، بسته به مقصد ، مسافران باید تعدادی از
شرایط شرح داده شده در زیر را رعایت کنند:
- مسافران می توانند در صورت داشتن گواهی معتبر بر اساس ماده ۷۵
موافقتنامه شینگن، در طول سفر و اقامت تا حداکثر ۳۰ روز در داخل
کشورهای حوزه شنگن، مواد مخدری را که توسط پزشک تجویز شده است حمل
کنند. - در صورتی که از خارج از حوزه شنگن به کشوری نظیر آلمان سفر می
کنید، باید قبل از ورود یک گواهی معتبر چند زبانه از پزشک خود
داشته باشید که دوزهای فردی و روزانه، نامه ماده موثره مخدر و مدت
زمان مصرف آن را در طی سفر مشخص کند. معمولاً باید گواهی و نسخه
همراه شما دارای مهر و امضای دکتر متخصص و مقام بهداشتی قابل
تائید در کشور مبدا باشد. - باید به این موضوع توجه کنید که حمل دارو در پروازهای خارجی و
خصوصاً حمل مواد دارای ماده مخدر در داخل و خارج از محدوده شنگن
نیاز به تائیدیه دکتر و مقامات بهداشتی کشور مبدا و مقصد داشته و
شامل قوانین پیچیده و زیادی در هر کشور می شود. از این رو بهتر
است پیش از هر اقدامی از تمامی قوانین خاص حمل انواع دارو به کشور
نهایی و مقصد خود مطمئن شوید.
طبق آمار ارائه شده در وب سایت together.stjude، نکات حمل دارو در
پروازهای اروپا شامل موارد زیر می شود:
- تمامی داروهای دارای نسخه و مجاز کشور مقصد امکان حمل به داخل
هواپیما از طریق کیف دستی و یا ساک و چمدان را دارند - در اغلب کشورهای اروپایی محدودیتی برای آوردن داروهای جامد،
قرص و دارای کپسول تعیین نشده است. - این در حالی است که داروهای مایع نیز برای پروازهای خارجی
مجاز هستند. به طور معمول، داروهای دارای ماهیت مایع
باید دارای حجم 100 میلی لیتری یا
کمتر باشند. اما داروهای قرصی و جامد شامل این
موضوع نمی شوند. - تجهیزات دارویی نظیر پمپ های IV، کیسه ها و یا سرنگ ها نیز در
صورت داشتن توضیحات و نسخه و تجویز دکتر منع ورود به پروازهای
خارجی ندارند. - داروهای مایع، داروهای استنشاقی، ژل، پماد، کرم یا خمیر و
لوازم پزشکی مانند کیسه های IV، کیسه های یخ یا بسته های ژل شامل
قانون داروهای مایع همراه مسافر می شوند.
یکی از موارد مهم و قابل توجه در مورد حمل دارو در پروازهای بین
المللی در مورد نحوه بسته بندی آنها است که شامل نکات زیر می شود:
- حمل انواع دارو در پروازهای خارجی به دو صورت حمل در کیف دستی
و یا داخل ساک و چمدان مجاز است. اما بهتر است که در داخل کیف
دستی و در دسترس شما باشد چون ممکن است اتفاقات احتمالی برای ساک
یا چمدان بخش بار بیافتد و مواردی نظیر گم شدن و یا دیر رسیدن بار
رخ دهد؛ چمدان های بخش بار هواپیما ممکن است در معرض تغییرات دما
و رطوبت قرار بگیرد که تاثیر منفی بر روی دارو داشته باشد؛ جا
دادن داروها در کیف دستی همراه به شما این اجازه را می دهد تا
دسترسی سریعی به آنها داشته باشید. - شما مجاز هستید که داروها را در یک جعبه قرص قرار دهید ولی
توصیه می کنیم که داروها را در ظرف های مخصوص و دارای برچسب اصلی
محصول و داروخانه نگهداری کنید. این کار از هرگونه سوال بیشتر و
یا تاخیر در چک کردن جلوگیری می کند. توجه به این موضوع در صورتی
که دارای درد و بیماری جدی هستید بسیار مهم بوده و موجب می شود تا
در طی سفر به مشکلی بر نخورید. - بهتر است در مسافت های طولانی داروهای یخچالی را در ظرف های
کنترل دما مثل کولمن حمل کنید. - طبق قوانین پرواز، سرنگ های استفاده شده باید در محفظه ای سخت
نگهداری شده و یا دور ریخته شوند.
چگونه می توان از امنیت فرودگاه با داروها عبور کرد؟
- زودتر از موعد مقرر در محل فرودگاه حضور داشته باشید تا
بتوانید از موارد زمان بر چک امنیتی بارها و داروها به سلامت و با
فراغ بال عبور کنید - برای مواجه نشدن با مشکلات احتمالی، حتماً نسخه دکتر، لیست
داروها و یادداشت پزشک را به همراه داشته باشید. انجام این کار می
تواند موجب سرعت دهی بیشتر روند بررسی بارها و پاسخگویی به سوالات
شود. - یکی از نکات حمل انواع دارو در پروازهای بین المللی این است
که به مسئولان امنیتی بگویید که داروهای همراه شما جزو موارد
ضروری و مورد نیاز هستند. در غیر این صورت ممکن است به خاطر برخی
از محدودیت ها و منع های مرزی از شما درخواست شود که اقلام دارویی
بیش از حد مجاز و یا مایع دور ریخته شود. - نیازی نیست داروهای مایع را در یک کیسه پلاستیکی شفاف قرار
دهید. - برای تمام محصولات دارویی برچسب اطلاعات قرار دهید تا روند
چکاپ امنیتی شما سرعت بیشتری پیدا کند. - هنگام عبور از ایست بازرسی، اقلام پزشکی را از بقیه چمدان های
خود جدا نگه دارید. برای وسایل شخصی از سطل های جداگانه استفاده
کنید. داروها و لوازمی مانند بسته های فریزر، کیسه های IV، پمپ ها
و سرنگ ها را برای بازرسی در کنار هم نگه دارید. - داروهای مایع نیاز به غربالگری اشعه ایکس دارند. ظرف ممکن است
به طور قابل مشاهده باز شود و نمونه ای گرفته شود و به ظرف دیگری
منتقل شود و توسط یک عامل TSA بازرسی شود. - اگر نخواهید که اقلام دارویی شما تحت بررسی اشعه ایکس قرار
بگیرد و یا باز شود، ممکن است از روش های غربالگری اضافی استفاده
شود. - باید حتماً قبل از ورود به هر کشوری از قوانین دارویی و
محدودیت های حمل دارو در پرواز باخبر شوید، چون در اغلب موارد
نیاز به داشتن نسخه و تجویز دارویی دکتر متخصص داشته و بدون آن،
به دلایل مختلفی مثل استانداردهای دارویی، اجازه ورود داروها به
کشوری نظیر آمریکا داده نمی شود. - ممکن است یک دارو که در کشوری قانونی محسوب شود، در کشوری
دیگر غیرقانونی باشد. از این رو چک کردن قوانین مرزی هر سفارت پیش
از حمل دارو در پروازهای بین المللی الزامی خواهد بود. - باید به این موضوع توجه کنید که به استثناء موارد صادرات و
واردات دارویی که پروسه بسیار پیچیده و متفاوتی دارد، باید
دریابید که در هر زمان مجاز هستید تا چه مقدار دارو به یک کشور
وارد کنید. برخی از کشورها به اندازه ۳۰ روز مصرف اجازه ورود
داروهای مختلف را به مسافر می دهد و برخی دیگر تا
مقدار ۹۰ روز مصرف را برای مسافر مجاز می داند. - ترجیحاً داروهای خود را در بسته بندی اصلی و به همراه برچسب و
نسخه تجویز شده نگهداری کنید. اگر به هر دلیلی بسته بندی اصلی
داروها وجود ندارد، حتماً نسخه دارو و تجویز دکتر را به همراه
داشته باشید.
لیست داروهای ممنوعه در فرودگاه دبی
اکنون نوبت به بررسی شرایط حمل دارو در پروازهای بین المللی
فرودگاه دبی و محدودیت های دارویی امارات متحده عربی می رسد.
بنابر اطلاعات رسمی ارائه شده توسط کنسولگری این کشور، نکات مهم
دارویی شامل موارد زیر می شود:
- اغلب داروهای متداول سراسر دنیا در داروخانه های عمومی و شهری
امارات متحده عربی یافت می شود. - به مسافران توصیه می شود که پیش از حمل انواع دارو در
پروازهای خود به دبی و یا سایر شهرهای امارات، یک اجازه نامه از
دپارتمان کنترل دارو MOH این کشور دریافت کنند. - تمامی داروهای شخصی و قابل حمل توسط مسافران خارجی مورد بررسی
افسران مرزی امارات قرار خواهد گرفت. (فرودگاه دبی جزو سخت
گیرترین بخش های دنیا برای پذیرش حمل دارو برای ورود و یا خروج از
مرز این کشور است) - برخی از داروها ممکن است دارای محتویات و مشتقاتی باشند که
آوردن آنها به امارات ممنوع بوده و به همین خاطر از ورود آنها
جلوگیری می شود. - طبق هماهنگی ها و مقررات تصویب شده توسط سازمان سلامت و دارو
MoHAP، داروهای دارای نسخه و تجویز شده توسط دکتر که برای مصرف
بیش از ۳ ماه باشد، اجازه ورود به کشور امارات را ندارد، مگر در
موارد استثناء و وجود هماهنگی های قبلی با دولت امارات - مسافران باید برای حمل دارو در پروازهای خود به دبی دارای
نسخه رسمی بیمارستان و دکتر باشند که به وضوح در مورد نیاز دارویی
فرد به داروها اشاره شده باشد و شرایط بیماری فرد در آن شرح داده
شده باشد. - حمل هرگونه داروی دارای مواد مخدر به کشور امارات و خروج از
این کشور نیاز به تائیدیه و گواهی سازمان دارو و بهداشت این کشور
دارد. - دوز مصرفی داروهای همراه مسافر نباید برای بیش از ۳۰ روز
باشد. - هرگونه داروی ثبت نشده در کشور امارات حکم مشابه با داروهای
منع شده دارد و اجازه ورود آنها به امارات داده نمی شود. - داروها باید در بسته بندی اصلی شان حمل شوند و تاریخ انقضای
هر یک قابل مشاهده باشد. اگر برای مثال به راحتی توانستید یک دارو
مثل دیازپام را بدون نسخه از کشوری مثل تایلند یا ویتنام خریداری
کنید، اینطور فکر نکنید که می توانید به راحتی و بدون نسخه و جواز
بیمارستان و دکتر متخصص آن را به همراه خود به کشور مقصد و یا
کشور دیگری مثل امارات ببرید. - همواره باید پیش از سفر به کشور امارات و شهر دبی به وب سایت
سازمان غذا و دارو به آدرس mohap.gov مراجعه کرده و از آخرین
تغییرات و به روز رسانی های محدودیت های حمل انواع دارو در
پروازهای بین المللی باخبر شوید.
طبق آمار ارائه شده در وب سایت Gulf news، متداول
ترین داروهای دارای منع ورود به کشور امارات و شهر
دبی شامل موارد زیر می شوند:
- آلفا متیل فنتانیل
- بتامتودول
- شاهدانه Cannabis
- کودوکسیم
- داروهای دارای مشتقات خشخاش
- فنتانیل
- متادون
- مورفین
- تریاک
- اکسی کدون
- فنپریدین
- تری‌مپریدین
- کتامین
- کدئین
- کاتینون
- آمفتامین
- پنتوباربیتال
- برومازپام
- ریسپریدون
- ترامادول
با نوشتن عبارت prohibited medicine in UAE در موتور جستجوی گوگل
با لینک PDF لیست کامل داروهای منع شده امارات در اولین نتیجه
جستجو روبرو می شوید که کار شما را برای تصمیم گیری های بعدی قبل
از سفر و هماهنگی های لازم راحت می کند.
بردن دارو به آمریکا
در مبحث محدودیت های حمل دارو در پروازهای فرامرزی نوبت به یکی از
مهمترین مقاصد هوایی و گردشگری دنیا یعنی کشور آمریکا می رسد. طبق
اطلاعات ارائه شده توسط وب سایت tripsavvy، اداره امنیت حمل و نقل
آمریکا TSA به مسافران این اجازه را می دهد تا داروهای دارای نسخه
پزشک و سایر اقلام مورد نیاز مثل آب و یا آبمیوه را همراه با خود
به داخل پرواز بیاورند.
بر همین اساس، شما باید داروهای خود را در ظرف هایی با ظرفیت ۱۰۰
میلی لیتر یا کمتر قرار داده در یک کیسه شفاف زیپ دار در کنار
سایر اقلام مایع و یا ژل شخصی بگذارید. اگر داروهای شما بیشتر از
مقدار عنوان شده باشد، باید آنها را به طور جداگانه بسته بندی
کرده و در کیف همراه خود قرار دهید.
بنابر قوانین، شما باید به هنگام رسیدن به بخش چکاپ امنیتی و مرزی
فرودگاه، فهرست داروهای همراه خود را به افسر مرزی اطلاع دهید که
موارد مجاز شامل گزینه های زیر می شود:
- داروها و لوازم دارای نسخه و بدون نسخه، مانند محلول های نمکی
برای لنزهای چشمی - آب، آبمیوه، مکمل های غذایی مایع (نظیر انرژی زا)، ژل های
مورد نیاز برای مسافران دارای شرایط درمانی و ناتوانی جسمی - موارد بسیار حیاتی مثل اعضای پیوندی، مغز استخوان و غیره که
نیاز به گواهی و مدارک کامل دارد - محصولات ماستکتومی و سایر اقلام زیبایی یا تقویت کننده پزشکی
که حاوی ژل یا مایع هستند - شیر مادر و شیر خشک نوزاد
- ژل ها یا مایعات منجمد (بسته های یخ) مورد نیاز برای خنک کردن
داروها، مواد حیاتی یا اقلام مربوط به ناتوانی - در صورتی که داروهای شما دارای حجم بیشتر از ۱۰۰ میلی لیتر
هستند باید به هنگام رسیدن به بخش بازرسی فرودگاه تمامی آنها
گزارش شوند - با ارائه مواردی مثل نسخه تجویزی دکتر، نسخه رسمی شرح حال
بیمار از طرف دکتر و بیمارستان و ارائه بسته بندی های اصلی
داروها می توانید موجب سرعت بخشی به روند چک بار و محموله دارویی
خود باشید - ممکن است از شما درخواست شود تا بسته بندی دارو و یا مواد
دارویی مایع خود را برای بررسی بیشتر در فرودگاه باز کنید - تنها در صورتی که بالای ۷۵ سال باشید و یا از دستگاه پروتز
استفاده کنید ملزم به درآوردن کفش در هنگام بازرسی و چکاپ امنیتی
نیستید، در غیر این صورت انجام این کار الزامی است. - اگر قرار است مسافت هوایی طولانی را تجربه کنید، بهتر است از
بسته های خنک کننده برای محافظت از داروهای حساس به گرما استفاده
کنید، البته باید داشتن چنین تجهیزاتی را به افسر مرزی فرودگاه
گزارش دهید. - شما این امکان را دارید تا ۷۲ ساعت قبل از پرواز و حضور در
آمریکا با مسئولان سازمان TSA تماس گرفته و از فهرست داروهای مجاز
و سایر اطلاعات مورد نیاز در این مبحث برخوردار شوید. - داروهای دارای مشخصات و دارای نام که با نام مسافر و دارنده
بلیط هواپیما یکسان باشد تا حداکثر ۱۴۸ میلی لیتر مایعات و یا ژل
برای درمان کمبود قند خون (از جمله آبمیوه) و تا حداکثر ۱۱۸ میلی
لیتر برای داروهای مایع بدون نسخه و مجوز برای حمل در پرواز مجاز
هستند - اگر نیاز به مقدار بیشتری از حداکثر داروهای اعلام شده در
بالا دارید، باید آنها را در بسته بندی های مجزا حمل کنید - سایر داروهای جامد نظیر قرص و کپسول، در صورتی که تحت چکاپ
امنیتی فروگاه قرار گیرند، منعی برای ورودشان به هواپیما وجود
ندارد، فقط توجه کنید که حتماً داروها دارای برچسب اطلاعات و بسته
بندی اصلی باشند - اگر دارای دارویی هستید که نباید در معرض اشعه ایکس قرار
گیرد، قبل از شروع روند بررسی و ارزیابی بارها این موضوع را به
افسر فرودگاه اطلاع داده و آنها را از سایر موارد جدا کنید. - شما مجاز به همراه داشتن قطره چشم با حداکثر اندازه ۴ oz در
سفر هوایی هستید، بیشتر از این مقدار باید در چمدان و بارهای
جانبی قرار گیرد.
شما این امکان را دارید تا برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد
محدودیت های حمل دارو در پروازهای خارجی به آمریکا با سفارت و
کنسولگری این کشور تماس گرفته و یا به آدرس
tsa.gov/travel/security-screening مراجعه کنید.
بردن دارو به کانادا
طبق اطلاعات ارائه شده در وب سایت رسمی catsa-acsta، شما امکان
همراه داشتن نسخ دارویی و مواد دارویی مایع، ژل و یا اسپری را با
مقادیر بیشتر از ۱۰۰ میل در کیف دستی خود به کشور کانادا دارید.
هرگونه قرص و داروی جامد فاقد نسخه مثل ایپوبروفن، ویتامین و یا
استامینوفن مشمول محدودیت حجمی نمی شود. برخی از پودرها و مواد
گرانولی موجود در کیف شما (مانند مکمل‌های معدنی که عمدتاً کلسیم،
منیزیم یا آهن هستند) به مقدار کلی ۳۵۰ میلی‌لیتر یا کمتر محدود
بوده و مجاز هستند.
گزینه های بدون نسخه داروهای ضروری مایع، اسپری و یا ژلی شامل
موارد زیر می شود:
- محلول های لنزهای چشمی
- شربت سرفه
- قطره چشم
- اسپری استنشاقی
توصیه می شود که داروهای همراه مسافر کانادا به صورت زیر بسته
بندی شود:
- توصیه می کنیم تمام داروها را در چمدان دستی خود بسته بندی
کنید و آن را در مکانی با دسترسی آسان قرار دهید. - پیشنهاد می شود که داروی تجویزی مایع، ژل یا اسپری را در ظروف
اصلی با برچسب داروخانه که دارو را مشخص کرده حمل کنید. - داروهای تجویزی و ضروری بدون نسخه از محدودیت های داروهای
مایع، اسپری و ژل مستثنی هستند، اما باید در هر صورت آماده ارائه
آنها به افسر مرزی غربالگری باشید.
سایر نکات قابل توجه در مورد حمل دارو در پروازهای منتهی به
کانادا به شرح زیر است:
- محدودیت دو کیف دستی برای حمل لوازم پزشکی، تجهیزات و وسایل
کمک حرکتی اعمال نمی شود. - تمامی داروها را در بسته بندی و محفظه اصلی داروخانه قرار
دهید و در کیف دستی به همراه داشته باشید تا روند چک امنیتی بارها
و داروها سریعتر انجام شود. - سعی نکنید برای ایجاد فضای بیشتر در کیف یا چمدان داروها را
با هم ترکیب کرده و تمامی قرص ها و کپسول ها را در یک محفظه
نگهدارنده قرار دهید. - در کنار همراه داشتن داروها، از وجود نسخه و توضیحات پزشک به
همراه نام و بسته بندی تجاری داروها مطمئن شوید. - اگر برای مثال قصد پرواز از کانادا به آمریکا را داشته باشید،
تنها در صورتی که داروهای شما در آمریکا در دسترس نباشد، اجازه
حمل دوز دارو برای ۹۰ روز مصرف به شما داده می شود، در غیر این
صورت تنها مجاز به حمل ۳۰ روز مصرف از داروی دارای نسخه خود
هستید. - شما تنها مجاز به داشتن یک بسته پلاستیکی زیپ کیپ یک لیتری
برای داروهای خود در سفر به کانادا هستید، برای همین تمام بسته
های ۱۰۰ میلی لیتری یا کمتر داروهای شما باید در این بسته واحد جا
شود. - هرگونه مایع، اسپری و ژل (به غیر از غذا، شیر، آبمیوه و سایر
موارد مربوط به بچه) که در بسته بندی بزرگتر از ۱۰۰ میلی لیتر
هستند و بیشتر از ۱۰۰ گرم وزن دارند و امکان جا دادن آنها در بسته
۱ لیتری پلاستیکی نیست، امکان ورود به هواپیما را نخواهند داشت.
اگر کماکان در مورد محدودیت حمل دارو به کانادا سوال دارید و از
مجاز بودن داروهای درمانی خود مطمئن نیستید، بهتر است به بخش
دارویی وب سایت رسمی Canada.ca مراجعه کرده و یا اطلاعات بیشتری
از کنسولگری کانادا در مورد حمل دارو در پروازهای خارجی به این
کشور دریافت کنید.
بردن دارو به ارمنستان
طبق اطلاعات ارائه شده در وب سایت رسمی iamat.org، هرگونه داروی
خاص درمانی و آنتی بیوتیک برای ورود به این کشور نیاز به گواهی
پزشک و نسخه مورد تائید و مهر دارد. شما باید به عنوان متقاضی سفر
به کشور ارمنستان، پیش از پرواز خود با سفارت این کشور هماهنگ
کرده و از جدیدترین اطلاعات و محدودیت های حمل دارو در پروازهای
بین المللی به ارمنستان باخبر شوید.
شما همچنین می توانید با مراجعه به وب سایت رسمی incb.org و
انتخاب نام کشور ارمنستان، فرم مربوط به داروهای مصرفی در حین سفر
را دریافت کرده و با تکمیل آن به زبان انگلیسی و ارسال به آدرس
ایمیل مشخص شده، از محدودیت های حمل دارو به این کشور باخبر شوید.
در یک جمع بندی کلی می توان این طور گفت که برای حمل داروهای
درمانی در پروازهای خارجی اغلب نیاز به گواهی و نسخه معتبر پزشک
بوده و نمی توان دوز مصرفی بسیار زیادی به همراه داشت. این در
حالی است که اطلاع از داروهای غیرمجاز و موارد ممنوع پیش از رفتن
به فرودگاه و آمادگی برای پرواز از اهمیت بالایی برخوردار بوده و
موجب می شود تا با تاخیرهای احتمالی، جریمه و مشکلات متعدد روبرو
نشوید.
چون ممکن است در بهترین حالت اجازه همراه بردن دارو به شما داده
نشود و مجبور باشید تا داروی گران و استفاده نشده خود را به دور
بیاندازید.
همچنین توصیه می کنیم که تا حد ممکن ریسک جاسازی دارو در چمدان و
جا به جایی مخفیانه داروهای کمیاب و محبوب کدئین دار را به جان
نخریده و خود را درگیر جرایم فرامرزی، حبس، قرارگرفتن در بلک لیست
و جرایم نقدی سنگین نکنید.
امکان پرداخت هزینه خدمات با ارز دیجیتال امکان پذیر است. برای
اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید.
دیدگاهتان را بنویسید