مهاجرت به کانادا از طریق ازدواج

در کانادا دو نوع رابطه غیر ازدواجی برای
اسپانسر کردن به رسمیت شناخته می‌شود که افراد در این رابطه‌ها
پارتنر یا شریک نامیده می‌شوند:

  رابطه کامن لا به رابطه‌ای گفته می‌شود که هر دو نفر
برای مدت حداقل ۱۲ ماه به طور پیوسته و مشترک با هم زندگی کرده
اما به صورت قانونی با هم ازدواج نکرده باشند. در طی این مدت
پارتنرها نباید از هم جدا زندگی کنند مگر اینکه جدایی آن‌ها موقت
و کوتاه مدت بوده و به دلیل تعهدات خانوادگی یا سفرهای تجاری یا
کاری مدتی از هم دور بوده باشند. 

بسته به اینکه اسپانسر و اسپانسر شونده در زمان اقدام
برای ویزای اسپانسرشیپ در داخل یا خارج خاک کانادا باشند، ذکر چند
نکته ضروری است:

  • خارج از خاک کانادا باشید

    • اگر اسپانسر سیتیزن کانادا باشد و در زمان
      اقدام برای اسپانسرشیپ پارتنر خود خارج از کانادا باشد و با
      پارتنر خود زندگی کند، درخواست او مجاز است به شرط آنکه
      اثبات کند که پس از دریافت اقامت دائم پارتنرش در کانادا
      زندگی خواهد کرد.
    • اگر اسپانسر مقیم دائم کانادا باشد و در
      زمان اقدام برای اسپانسرشیپ پارتنرش خارج از کانادا زندگی
      کند، درخواست او مجاز نیست و ریجکت خواهد شد. 
  • در داخل خاک کانادا باشید

    • اگر اسپانسر سیتیزن یا مقیم دائم کانادا باشد و تحت
      برنامه اسپانسرشیپ Common-law partner in Canada برای پارتنرش
      اقدام کند، آن‌ها باید در زمان اقدام برای این برنامه در داخل
      خاک کانادا با هم زندگی کنند.

در این نوع رابطه یکی از طرفین تبعه غیر کانادایی است که خارج از
کانادا زندگی می‌کند و حداقل به مدت یک سال با یک فرد شهروند یا
مقیم دائم کانادا در رابطه الزام آور و متعهدانه بوده است اما
نتوانسته‌اند با هم به صورت مشترک زندگی کنند. چنین فردی اگر در
داخل کانادا زندگی کند مشمول برنامه اسپانسرشیپ تحت conjugal
partner نخواهد بود.

در کشور ایران این دو نوع رابطه، هم از لحاظ قانونی و هم شرعی
رسمیت ندارند اما دولت کانادا این نوع رابطه‌ها را به شرط واقعی
بودن آن به رسمیت می‌شناسد. اگر شما با یک فرد شهروند یا مقیم
دائم کانادا در یکی از این دو نوع رابطه باشید، پارتنر کانادایی
شما می‌تواند از طریق اسپانسر کردنتان شرایط مهاجرت شما را به این
کشور فراهم کند.

اما اعلام این نوع رابطه‌ها نیاز به اثبات دارند و اینگونه نیست
هر کسی به راحتی اعلام کند که پارتنر فرد سیتیزن یا پی آر کانادا
است. با توجه به قوانین کشور ایران که این نوع رابطه‌ها را قبول
ندارد، اگر بخواهید از این طریق برای مهاجرت به کانادا اقدام
کنید، اثبات واقعی بودن آن به دولت کانادا کار ساده‌ای
نیست. 

دولت کانادا برای جلوگیری از صدور اقامت دائم برای پارتنرهایی که
در رابطه‌های صوری و غیرواقعی هستند بسیار سخت گیرانه عمل می‌کند
به طوری که برای اثبات واقعی بودن این نوع رابطه‌ها لازم است
مدارک مختلفی را به اداره مهاجرت کانادا ارائه دهید که در ادامه
مقاله بیشتر در این مورد صحبت خواهیم کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *