کشاورزی در ترکیه

یکی از بهترین روش های سرمایه گذاری در
ترکیه سرمایه گذاری در بخش کشاورزی این کشور می باشد.بسیاری
از افراد ترجیح می دهند که در صورتی که موفق به اخذ
اقامت ترکیه و یا اخذ شهروندی
ترکیه بشوند در جای ساکت و خوش آب و هوا زندگی و کار کنند.

با توجه به حمایت های دولت از صنعت کشاورزی در ترکیه این بخش برای
ایرانیان بسیار جذاب باشد. کشاورزی در ترکیه با سهمی که در
استخدام، صادرات و درآمد ملی دارد، یکی از حوزه های حائز اهمیت
این کشور می باشد. بخش کشاورزی با ۶٫۱ میلیون استخدام شونده و
۶۲٫۷ میلیارد دلار درآمد یک فعالیت اقتصادی مهم این کشور به حساب
می آید.

در حالی که در سالهای آغازین تاسیس جمهوری ترکیه سهم محصولات
کشاورزی در این کشور در تولید ناخالص داخلی این کشور حدود ۴۲٫۸
درصد بود، در سال ۱۹۷۰ به ۳۶درصد و در دهه ی ۸۰ به ۲۵ درصد افت
پیداکرد. این افت در دهه های بعد هم به سرعت ادامه پیدا کرد تا
اینکه در سال ۲۰۱۱ به ۸٫۱ درصد تولید ناخالص داخلی ترکیه
رسید.درصد صادرات بخش کشاورزی نسبت به کل صادرات کشور در سال ۱۹۸۰
، ۰٫۶ درصد بود که در سال ۲۰۱۱ به ۷٫۳ درصد افزایش یافت.

در ترکیه بخش کشاورزی با سهمی  که در استخدام، صادرات و
درآمد ملی دارد، یکی از حوزه های حائز اهمیت این کشور می باشد.
بخش کشاورزی با ۶٫۱ میلیون استخدام شونده و ۶۲٫۷ میلیارد دلار
درآمد یک فعالیت اقتصادی مهم به حساب می آید.

کشاورزی در کشور ترکیه

بخش کشاورزی در کشور ترکیه از بخشهایی است که با مشکلاتی رو به رو
بوده و کسانی که سرمایه گذاری در ترکیه را انتخاب کرده اند، کمتر
به این سو نظری می افکنند. با اینکه دولت در طی سالیان متمادی
حمایتهای متفاوتی برای این حوزه ارائه کرده است ولی این حوزه هنوز
نتوانسته کاملا از پتانسیل خود استفاده نماید.

دولت ترکیه اکنون حمایتهایی برای حوزه ی کشاورزی در نظر گرفته است
تا شما سرمایه گذاران عزیزی که کار کشاورزی در کشور ترکیه را
انتخاب کرده اید، بتوانید از آنها بهره برده تا وارد این حوزه ی
سرمایه گذاری شوید. ولی قبل از هرکار دیگری باید افتتاح حساب در ترکیه را به انجام
برسانید.

با توجه به آماری که اتحادیه اتاقهای زراعت ترکیه ارائه کرده است،
صنعت کشاورزی در
ترکیه در ۲۰۱۷ ، ۵۱٫۷ میلیارد دلار ارزش افزوده به
سرمایه ملی افزوده است. صادرات بخش کشاورزی و مواد غذایی  در
سال ۲۰۱۷ ، ۴ درصد و واردات آن ۱۴ درصد افزایش داشته است.

فرصتهای شغلی در سال ۱۹۸۰، ۵۰٫۶ درصد بود که در سال ۲۰۰۳ به ۳۴٫۳
درصد ودر سال ۲۰۱۷ به ۱۹٫۴ درصد افت پیدا کرد. کاهش استخدام
شوندگان در بخش کشاورزی با افزایش این افراد در بخشهای صنایع و
خدمات رابطه ی مستقیمی داشت. بر اساس آمار سازمان جهانی غذا و
زراعت FAO ، ترکیه در صادرات مواد غذایی و کشاورزی در رتبه ی 23
قرار دارد که هنوز در حد پتانسیلش قرار نگرفته است.

مشکلات بخش کشاورزی در کشور ترکیه

مشکلات مزمن کشاورزی در ترکیه،
سبب عدم پیشرفت این حوزه گردیده است. تقسیم زمین کشاورزی در ترکیه به قطعات
کوچکتر به دلیل تقسیم بین وراث، عدم سیستم آبیاری مناسب، کشاورزی
بر اساس شرایط موجود طبیعی، عدم استفاده از ماشین آلات کشاورزی به
حد لازم، از جمله مشکلات بخش کشاورزی است.

از دیگر مشکلات این حوزه می توان به بالا بودن هزینه های ورودی،
مشکلات مربوط به هماهنگی با تکنولوژی و تکنیک های مدرن کشاورزی،
آموزش ناکافی کشاورزان، حمایتهای ناکافی و بی تاثیر، افزایش واسطه
ها میان تولیدکنندگان و مصرف کنندگان محصولات کشاورزی و عدم 
جمع آوری مرتب داده های کشاورزی و تحلیل و نتیجه گیری از این داده
هاست.

محصولات کشاورزی ترکیه

تاریخچه ی تعیین حداقل قیمت برخی محصولات کشاورزی از طرف دولت و
برای حمایت از محصولات کشاورزی ترکیه، به سالهای دهه ی ۱۹۳۰ بر می
گردد. سیستم حمایت از محصولات کشاورزی از طریق کنترل قیمت آن از
سال ۱۹۳۲ و با گندم آغاز شد. پس از آن تا سال ۱۹۴۴ دیگر غله و
برخی محصولات صنعتی مانند توتون و پنبه نیز به آن اضافه شد.

وقتی در سال ۱۹۶۱ اولین برنامه ی توسعه ی ۵ ساله به اجرا در آمد،
تعداد این محصولات به ۹ عدد و در سال ۱۹۷۰ به سی محصول افزایش
یافت. در دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بر اساس اصلاحات اقتصادی تصمیم به
کاهش تعداد این محصولات تحت حمایت دولت گرفتند. در سال ۱۹۹۴ این
محصولات محدود به حبوبات، چغندر قند و توتون گردیدند.

حمایت ترکیه برای کشاورزان

در قوانین و تصمیمات حمایتی دولت برای کشاورزان، بانک زراعت
ترکیه به عنوان واسطه و مجری این بسته های حمایتی عمل کرده
است. این بانک برای حمایت از بخش کشاورزی، وامهای ارزان به
کشاورزان ارائه داده است.

از دیگر حمایتهای دولتی، حمایتهای مالی مستقیم دولت برای کشاورزان
بود که بر اساس موافقتنامه های بین المللی، این حمایتها نباید
دائمی باشند و برای حمایت از  دوره ی گذار استفاده می شوند.
ترکیه برای هماهنگی با سیاستهای سازمان بین المللی کشاورزی، رفته
رفته حمایتهای مالی مستقیم را کاهش داد.

تمام این حمایت های دولتی سبب شده است که در چند سال گذشته این
کشور وابستگی محصولات غذایی به واردات را نداشته باشد و اکثر
نیازهای محصولات کشاورزی خود را بتواند تامین کند.  این کشور
در سال ۲۰۱۹ در زمینه صادرات محصولاتی به مانند گیلاس، انجیر،
فندق و زردآلو در رتبه یک دنیا قرار گرفته است تا جایی که توانسته
است بالغ بر دو میلیارد دلار درآمد داشته باشد.

همچنین می توان مشاهده نمود که علاوه بر محصولات ذکر شده در بیش
از ۲۰ محصول به مانند نخود، خیار، سیب زمینی، بادمجان، پسته،
زیتون،تنباکو، چای و … نیز جزء 4 کشور برتر دنیا می باشد. به طوری
که درآمد کشاورزی در در این کشور افزایش قابل ملاحظه ای داشته
است.

بسته های حمایتی برای کشاورزی در ترکیه

چنان که در این مقاله شاهد بودیم، بخش کشاورزی ترکیه دارای مشکلات
ویژه ی خود می باشد. سیاستهای حمایتی سنتی دولت، شامل پرداختهای
مالی مستقیم یا تعیین حداقل قیمت و …نیزاز طرف سازمانهای بین
المللی منسوخ گردید. به این دلیل دولت طرحهای حمایتی تازه ای برای
حمایت از بخش کشاورزی  تدارک دیده است. ایرانیان عزیر برای
سرمایه گذاری در ترکیه در بخش کشاورزی از این بسته های حمایتی می
توانید استفاده نمایید.

کمک های مالی برای کشاورزی در ترکیه

• کمکهای مالی سال ۲۰۱۹- ۲۰۲۳: استانهای شرق آناتولی مشمول این
  کمکها می شوند.
• کمکهای مالی توسعه روستایی ۲۰۱۹: این کمکها در محدوده ی
  سیزدهمین مرحله از حمایتهای توسعه ی روستایی است. این حمایتها با
  در نظر گرفتن حفظ منابع طبیعی و حفاظت از محیط زیست، به دنبال
  افزایش درآمد افراد در مناطق روستایی است. حمایت از کاربران کوچک
  و متوسط برای ادغام تولیدات کشاورزی و صنایع مرتبط با محصولات
  کشاورزی، تقویت زیر ساختهای بازاریابی محصولات کشاورزی و …در این
  حمایتها مد نظر می باشد.
• کمک هزینه های توسعه روستایی ۲۰۱۶-۲۰۲۰ (همه استان ها): این
  تصمیم نیز با در نظر گرفتن حفظ منابع طبیعی و حفاظت از محیط زیست،
  به دنبال افزایش درآمد افراد در مناطق روستایی است.
• کمک هزینه های صادراتی توسعه ۲۰۱۹-۲۰۲۰: این تصمیم؛ برای کمک
  به اشتغال جوانان ، که از دبیرستان یا دانشگاه فنی حرفه ای فارغ
  التحصیل شده اند ، ارائه آموزش در کشاورزی ، دامپروری ، جنگلداری
  ، غذا و آبزیان در مناطق روستایی اتخاذ شده است.