فرار از هیاهو: مکان های بکر دیدنی در استانبول

استانبول در حال ساختن نامی برای خود به عنوان مقصد
تفریحی محبوب در جهان است. میلیون ها بازدید کننده را جذب می کند
که از حال و هوای شلوغ و محیط عجیب و غریب لذت می برند. اغلب
اوقات، بازدیدکنندگانی اولین بار به مهمانان مکرر تبدیل می شوند و
برخی خانه دومی را در شهر خریداری می کنند. 

بنابراین، در این بازدیدهای مکرر، پس از مکان های گردشگری شناخته شده چه باید کرد؟ در واقع،
موارد زیادی برای قرار دادن در فهرست شما وجود دارد، از جاذبه های
کمتر شناخته شده گرفته تا مکان هایی که مردم محلی در آن روز را می
گذرانند. 

بازدید از بخش آسیایی 

بیشتر مکان‌های تاریخی شناخته شده استانبول در سمت اروپایی قرار
دارند، بنابراین برای دور شدن از انبوهی از گردشگران، با کشتی
سواری کوتاهی به سمت کادیکوی در بخش آسیایی بروید. در روزهای
سه‌شنبه و جمعه، بازار محلی را بررسی کنید که از سال ۱۹۶۹ بسیار
قوی بوده و میزبان صدها غرفه برای گشت و گذار است.

اگر خرید سرگرمی ایده آل شما نیست، در بندر کشتی بمانید و در کوچه
پس کوچه ها پرسه بزنید. اینجا پر از کافه های کوچک با تراس های
پشت بام است یا می توانید به روزهای نوستالژیک برگردید و سوار
تراموا شوید. برای اینکه ببینید نیمه دیگر چگونه زندگی می کنند،
منطقه اطراف خیابان بغداد را بگردید. این خیابان طولانی، فضایی
لوکس، از جمله فروشگاه‌ها و رستوران‌های شیک با منوهای بین‌المللی
دارد. 

علاقه مندان به تاریخ باید ایستگاه راه آهن حیدرپاشا در کادیکوی
را که توسط سلطان عثمانی عبدالعزیز در سال ۱۸۷۲ ساخته شد، کاوش
کنند. تغییرات بیشتری در معماری آن در سال ۱۹۰۶ رخ داد تا تأثیرات
نئوکلاسیک اضافه شود. با این حال، ساختمان اصلی هنوز با آشفتگی
مواجه بود که آتش‌سوزی بزرگ در سال ۲۰۱۰ سقف را ویران کرد و قصد
داشت آن را در سال ۲۰۱۲ به هتلی مجلل تبدیل کند، کارشناسان تاریخ
عثمانی را خشمگین کرد. اکنون بر عهده صندوق یادبود جهانی است که
با تمام وجود از حفظ ظاهر اصلی حمایت می کند.

اسکودار یکی دیگر از بخش های برجسته سمت آسیایی است و اولین مکان
دیدنی مورد نظر باید کاخ بیلربیلی باشد. اگرچه کوچکتر و به اندازه
سایر اقامتگاه های سلطنتی امپراتوری عثمانی معروف نیست، دکور
داخلی و نمای بیرونی آن به همان اندازه چشمگیر است. در سال ۱۸۶۱
ساخته شد و همه روزه به غیر از دوشنبه ها باز است.

همچنین خیابان بویوک حمام ارزش کاوش دارد، که میزبان بسیاری از
عتیقه‌فروشی‌ها است، اما در خیابان‌های محله پرسه بزنید تا
مجموعه‌ای از جواهرات ناشناخته از جمله مساجد عثمانی و کنیسه‌های
یهودی را کشف کنید. از طرف دیگر، اگر به حمام ترکی علاقمندید،
حمام تاریخی چینیلی محیطی عالی را فراهم می کند. ساخته شده در سال
۱۶۴۰، مهاجران ساکن در این منطقه و همچنین ترک های محلی اغلب به
آن مراجعه می کنند. 

یکی دیگر از دیدنی های معروف استانبول برج دختر است که با قایق ۲۰۰ متر از خط ساحلی
اسکودار فاصله دارد. قدمت آن مربوط به دوره بیزانس قرون وسطی است،
کابردهای قبلی شامل برج مراقبت و فانوس دریایی است، اما این
روزها، مردم محلی که از مناظر و کافه آن سیر نمی شوند، آن را به
نقطه ای محبوب تبدیل کرده اند. 

خیابان های فرعی بی اغلو 

اگرچه خیابان استقلال در میان گردشگران کاوشگران محبوب است، تعداد
کمی از آنها به خیابان های فرعی منطقه معروف به بی اوغلو می روند.
شب‌ها، بارهای این خیابان‌های فرعی مملو از مردم محلی می‌شود که
مشتاق شنیدن خوانندگان زنده یا جدیدترین آهنگ‌های پاپ ترکی
هستند. 

اگر اهل شب زنده داری نیستید، این منطقه به خاطر سهمش در صحنه
هنری نیز مورد احترام است. چند خیابان عقب‌تر از دبیرستان
گالاتاساری، Cezayir Sokagi (خیابان فرانسوی) قرار دارد. اگرچه
خدمات، موسیقی و غذا معمولاً فرانسوی نیستند، اما دکوراسیون
بیرونی ساختمان‌ها و خود خیابان فضایی دنج را ایجاد می‌کند – روزی
عالی از هتل استانبول شما. 

محله سنتی ایوپ

محله ایوپ که از گلدن هورن شروع می شود و تا سواحل دریای سیاه
امتداد می یابد، برای شهروندان مسلمان خود که به شدت به اعتقادات
خود پایبند هستند، برجسته و مشهور است. به طور منظم، مهمانی های
خیابانی برای جشن ختنه یا رویدادهای عروسی برگزار می شود.

افرادی که به دنبال کاوش در جنبه فرهنگی استانبول، ترکیه هستند، به سادگی در
خیابان های ایوپ گردش می کنند. به جای یک محیط توریستی، حال و
هوای طبقه کارگر دارد و وقتی صحبت از فروش ملک می شود، برای
مسلمانان منطقه ای ایده آل است. خارج از وقت نماز، مسجد ایوپ
سلطان ارزش بازدید دارد. ساخته شده در سال ۱۴۵۸، دکوراسیون داخلی
بسیار خیره کننده است.

بازار کوچکی که اقلام معمولی اسلامی مانند سجاده و مهر می‌فروشد
نیز ایجاد شده است. پس از پایان یافتن کاوش، روز خود را با یک
فنجان قهوه یا چای سنتی ترکی که در محل پاتوق مردم
محلی به نام کافه پیر لوتی فروخته می شود، به پایان برسانید. این
کافه که به نام نویسنده نیروی دریایی فرانسوی که به نویسنده تبدیل
شده است، منظره پانورامایی باشکوهی بر فراز گلدن هورن دارد. 

تنوع در اورتاکوی 

محله اورتاکوی به دلیل مسجد تاریخی آن که در سواحل بسفر قرار
دارد، تنها در مجلات اصلی دیده می شود، اما در این منطقه کوچک
موارد بیشتری وجود دارد. صحنه شب به گونه ای گسترش یافته است که
همه را در خود جای دهد. از رستوران‌های شیک گرفته تا کلاب های
شبانه بزرگ که جدیدترین آهنگ‌های رقص را می‌نوازند و یکشنبه‌ها،
بازار بزرگ هنر و صنایع دستی، کاوش‌های جالبی را برای شما به
ارمغان می‌آورد و می‌توانید سوغاتی‌های دست‌ساز بخرید.

یکی از خیابان‌های کوچک به نام «کوچه سیب‌زمینی»، تجارت بسیار
زیادی را در زمینه فروش مواد غذایی ارزان، اما به‌ویژه کومپیر
(سیب‌زمینی شکم پر) انجام می‌دهد. از طرف دیگر، به خط ساحلی
بروید، جایی که رستوران‌های ماهی به دلیل منظره دیدنی بسفر و
طراوت غذاهای دریایی و ماهی‌های بزرگ، تجارت عالی را انجام
می‌دهند. 

جزیره های تاریخی پرینس 

به نظر می رسد جزایر پرینس در لیست نقاط توریستی پایین‌تر قرار
دارند، اما به نظر ما، باید یکی از اولین ها باشد. متشکل از ۹
جزیره که فقط با قایق به آنها می رسید، قبلاً به عنوان محل تبعید
اعضای خانواده سلطنتی عثمانی استفاده می شد.

بعدها، در قرن نوزدهم، آنها به عنوان مکانی برای اعضای ممتاز
جامعه با قیمت املاک و مستغلات میلیونی شناخته شدند. پر رفت و آمدترین
جزیره که هنوز در بین اعضای ثروتمند جامعه ترکیه محبوب است، بویوک
آدا است، جایی که آخرین عمارتی که در بازار املاک و مستغلات تبلیغ
شده است، هفت خوابه است که در دهه ۱۹۲۰ ساخته شده و قیمت آن ۱.۵
میلیون دلار است.

بویوک آدا نیز از این نظر منحصر به فرد است که هیچ تردد موتوری
مجاز نیست، بنابراین تنها شکل حمل و نقل اسب و کالسکه یا دوچرخه
است. جزیره مملو از درختان کاج است و پس از پایان یافتن کاوش در
معماری عمارت های عثمانی، در یک کافه کنار دریا بنشینید و شیرینی
های سنتی ترکی را از مغازه های محلی تهیه کنید. به طور کلی، بویوک
آدا مکانی جذاب برای بازدید است، فقط به این دلیل که به نظر می
رسد در زمان گیر کرده است.